جواب لن تراني

همه عمر گشته ام من كه بجويمت نشاني
ز فراق روي ماهت به تنم نمانده جاني

به هزار شوق و اميد «ارني» بخواندم اما
 تو دل مرا شكستي به جواب لن تراني

به مناره مساجد چو اذان عشق گويم
به خدا تو را بخوانم كه تو معني اذاني

شده موي من سپيد و به تنم نمانده طاقت
كه گذشت در فراقت همه دوره ي جواني

عوض نفس كشيدن همه عمر كنده ام جان
كه بدون روي ماهت بگذشت زندگاني

تو بيا و بار ديگر بده جان تازه بر من
به كنار توست عمرم به خدا كه جاوداني

منم آن گدا كه چشمم طلبد نگاهي از تو
تو گداي خسته جان را ز چه رو ز در براني

تو بگو مگر چه كردم كه مرا ز خويش راندي
تو بريدي از من اما به كنار ديگراني

به روي زمين نجستم به خدا نشاني از تو
تو كه ماهتر ز ماهي به يقين در آسماني

همه هست خود دهم تا كه ببينم از تو رويي
كه طلب نكرده ام من رخ ماه رايگاني

تو بيا كه پيش پايت سر و جان فدا نمايم
كه به پيش پايت اي جان چه خوش است جانفشاني